- rzędem
- 行
Otwarty Słownik Polsko-Chiński. 2015.
rzędem
Look at other dictionaries:
konia z rzędem — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}kto {{/stl 13}}{{stl 7}}|| {{/stl 7}}{{stl 22}}który... {{/stl 22}}{{stl 7}} tym wyrażeniem stwierdzamy, że coś jest prawie niemożliwe do wykonania : {{/stl 7}}{{stl 10}}Konia z rzędem temu, kto zna na to… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
koń — 1. Czarny koń «osoba lub rzecz, która niespodziewanie wygrywa w jakiejś konkurencji, okazuje się lepsza od faworytów»: Żaden z czarnych koni prezydenckiego wyścigu w USA nie wytrzymał nawet połowy prawyborów. GW 01/03/2000. 2. Gnać, jechać,… … Słownik frazeologiczny
rząd — I m IV, D. rzędu, Ms. rzędzie; lm M. rzędy 1. «pewna liczba ludzi, przedmiotów itp. stojących, umieszczonych jeden za drugim lub jeden obok drugiego; szereg» Długi, równy rząd czegoś. Pierwszy, środkowy, ostatni rząd krzeseł. Rzędy porzeczek,… … Słownik języka polskiego
rząd — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. rzędu, Mc. rzędzie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pewna liczba osób, roślin, przedmiotów itp. ustawionych jeden za drugim lub jeden przy drugim; ciąg, szereg, sznur, kolejka … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rząd — I. 1. Ktoś, coś drugiego, trzeciego, niższego, ostatniego itp. rzędu «ktoś, coś gorszej kategorii, mniejszego znaczenia»: Złapałem się za głowę. – O Boże, ale z nas głupcy! Jesteśmy ostatniego rzędu idiotami. – Co się stało? – przeraziła się… … Słownik frazeologiczny
galeon — m IV, D. u, Ms. galeonnie; lm M. y 1. hist. «duży żaglowiec handlowy i wojenny o wysokich burtach i nadbudówkach na dziobie i rufie, w których mieściły się działa, używany w XVI i XVII w.» 2. hist. «w XII w.: mała galera z jednym rzędem wioseł»… … Słownik języka polskiego
galeria — ż I, DCMs. galeriarii; lm D. galeriarii (galeriaryj) 1. «rodzaj podłużnego balkonu biegnącego na pewnej wysokości wewnątrz lub na zewnątrz budynku, także przejście łączące dwie części budynku albo dwa budynki, czasem ujęte po bokach kolumnadą lub … Słownik języka polskiego
gęsi — przym. od gęś (zwykle w zn. 1) Gęsie jaja, pisklęta. Gęsie pióro. Smalec gęsi. ◊ Gęsia skórka «charakterystyczny objaw na skórze ludzkiej w postaci uwypukleń w okolicy torebek włosowych, przypominający z wyglądu gęsią skórę, wywołany zimnem,… … Słownik języka polskiego
koń — m I, DB. konia; lm M. konie, D. koni 1. «Equus caballus, ssak nieparzystokopytny z rodziny koniowatych, roślinożerny; hodowany jako zwierzę domowe, pociągowe lub wierzchowe; żyje także w stanie dzikim» Gniady, bułany, rączy koń. Koń cugowy,… … Słownik języka polskiego
lustrzeń — m I, DB. lustrzeńenia; lm M. lustrzeńenie, D. lustrzeńeni zootechn. «karp wyhodowany w Polsce, charakteryzujący się rzędem dużych łusek po bokach ciała i koło głowy; karp królewski» … Słownik języka polskiego
pokot — m IV, D. u, Ms. pokotocie, blm łow. «zwierzyna ubita na polowaniu i ułożona szeregiem podług hierarchii łowieckiej; rozkład» pokotem «jeden obok drugiego, jeden za drugim; rzędem, szeregiem» Kłaść się, leżeć, padać pokotem … Słownik języka polskiego
